Mijn voetafdruk

20 maart 2017 / Ik besloot lid te worden van MVO Nederland, de koepel voor Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen. Ik adviseer tenslotte duurzaam, dus dan moest ik me ook maar eens aansluiten bij dé belangenbehartiger op dat gebied, zo dacht ik eind vorig jaar.

Vervolgens werd ik uitgenodigd voor een Meet & Greet voor nieuwe leden van MVO Nederland, in hun pas verbouwd kantoor aan de Arthur van Schendelstraat in Utrecht. Dat is bij mij in de buurt, dus daar kon ik gemakkelijk naar toe.

Tijdens de Meet & Greet werd ik uitgedaagd, na te denken over MVO doelen voor mijn eigen organisatie. Als uitgangspunt kregen we de 17 Sustainable Development Goals van de VN voorgelegd. Kies maar!

Nu heb ik altijd gedacht dat MVO iets was voor grote bedrijven, met een MVO beleidsmedewerker, een MVO jaarverslag en een primair proces dat zich keurig laat verduurzamen. Maar MVO doelen voor mezélf, een zzp-ende kenniswerker…. dat was een nieuwe gedachte voor me … waarom eigenlijk niet…?

Maar wat zou mijn duurzaamheidsdoel dan moeten zijn? Ik probeer al papierloos te werken, autovrij, en met groene energie. What’s next? Toen moest ik denken aan de ‘ecologische voetafdruk’, waarmee je berekent hoeveel wereldbollen er nodig zouden zijn als iedereen mijn consumptiepatroon zou hebben. Ik heb die voetafdruk ooit uitgerekend. Mijn score was toen ruim boven de twee, en dat zal die nog steeds zijn, vrees ik. Er zijn meer dan twee wereldbollen nodig om mijn consumptie mogelijk te maken.

Uiteindelijk, zo bedacht ik, gaat het er om dat er niet meer dan één wereldbol nodig is per wereldburger, mezelf incluis.  One Earth, that’s all we have. Hierbij dus het doel voor mijn bedrijf en mezelf (die onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden): ik wil mijn ecologische voetafdruk beperken tot één wereldbol.

Ik kan alvast verklappen dat dit een vrijwel onhaalbare doelstelling is.